در حالی که در کارولینای جنوبی انواع مختلف از اردک ها وجود دارد، رایج ترین آنها اردک غواصی است. 16 نوع مختلف اردک غواصی در کارولینای جنوبی وجود دارد. این اردک‌ها در دریاچه‌های عمیق‌تر و بزرگتر، رودخانه‌ها، خلیج‌های ساحلی و ورودی‌های ایالت منصفانه ما دیده می‌شوند.
این گونه به طور کلی دارای دم کوتاه، پای دست و پا و تکه های بال رنگی است. رژیم غذایی آنها بیشتر گیاهان آبزی، صدف، ماهی و نرم تنان است.
در این فهرست، کمی در مورد اردک غواصی معمولی و مکانی که می‌توان آنها را مشاهده کرد، به شما گفت.
16 نژاد رایج اردک در کارولینای جنوبی
1. اسکاتر سیاه (Melanitta Americana)
اسکاتر سیاه تا حدود 19 و نیم اینچ رشد می کند و به طور متوسط حدود 2.5 پوند وزن دارد. این اردک بیشتر در مسیرهای پروازی ساحلی کارولینای جنوبی و در خارج از ساحل در طول فصل زمستان پیدا می شود.
اسکاترها به طور جدی روی ماهی ها، نرم تنان و کمی پوشش گیاهی زنده می مانند. زیستگاهی آنها برای تولید مثل دریاچه های کم عمق است و در طول فصل زمستان، آنها نزدیک به سواحل بمانند.
2. سر بافل (Bucephala Albeola)
Buflehead بسیار کوچک است و دارای الگوی رنگی سیاه و سفید و پررنگ است. طول آنها به طور متوسط 14 و نیم اینچ و وزن آنها حدود یک پوند است. آنها در تمام مسیرهای پرواز و در کارولینای جنوبی در طول فصل زمستان پیدا می شوند.
آنها در حوضچه های آب شیرین و دریاچه های کوچک زندگی می کنند. علاوه بر این، آنها را می توان در خلیج های آب شور و بنادر در طول زمستان، در میان جاهای دیگر یافت. انتخاب های غذایی مواد غنیً شامل بی مهرگان آبزی و گهگاهی چند است.
3. پشت بوم (Aythya Valisinera)
این اردک‌ها دارای بدنی بزرگ و نمای شیبدار هستند که آنها را از سایر نژادهای اردک در کارولینای جنوبی آسان می‌کند، تشخیص می‌دهند. دارای بدنی سفید، سر زنگ زده و سینه سیاه است. طول آنها به طور متوسط حدود 22 اینچ است و وزن آنها به طور متوسط سه پوند است.
آنها در همه مسیرهای پروازی زندگی می کنند اما در طول فصل زمستان در کارولینای جنوبی هستند. زیستگاهی آنها آب شیرین در فصل تابستان است. در زمستان می‌توانید در خلیج‌های کم عمق، بندرها و دریاچه‌های عمیق آب شیرین مشاهده کنید.
انتخاب غذای آنها شامل گیاهان و حیوانات در طول فصل تولید مثل می شود. با این حال، در زمستان، زمانی که چیدن در بخش مواد غذایی باریک است، دارای گیاهان یا صدف های گاه به گاه بچسبند هستند.
4. عید معمولی (Somateria Mollissima)
Common Eider دارای رنگ‌های سیاه و سفید برجسته با سرهای گوه‌ای است که متمایز هستند. علاوه بر این، آنها منشورهای بلند و گردن کلفتی دارند. طول متوسط آنها 23 و نیم اینچ است و وزن آنها حدود پنج پوند است.
آنها دارند سواحل آلاسکا و نیوانگلند را انجام دهند. آنها در کارولینای جنوبی بسیار نادر اما قبلا دیده شده اند. زیستگاه محیطی آنها ساحلی و ورودی های جزئی ارتفاع در فصل تولید مثل است. با این حال، درزمستان، آنها را می توان در نواحی ساحلی بیرونی یافت.
گزینه غذایی آنها بسیار نرم تنان و سایر بی مهرگان اعماق دریا هستند.
5. مرگ انسر معمولی (Mergus Merganser)
مرگانسر معمولی یکی از بزرگترین جمعیت اردک کارولینای جنوبی است. سفید با سر سبز و منقار قرمز بسیار تیز است. در طول حدود 25 و نیم اینچ رشد می کند و وزن آن حدود 2.5 پوند است.
برای آنها به سمت ماهی‌های کوچک متمایل هستند، اما قورباغه‌ها، گیاهان و پستانداران کوچک را نیز میخورند.
6. چشم طلایی معمولی (Bucephala Clangula)
چشم طلایی معمولی یک اردک با اندازه متوسط است. از روی سر سیاه و سیاه و همچنین از روی لکه سفیدی که روی گونه ای به راحتی می توانید آن را تشخیص دهید. طول آنها به حدود 19 اینچ و وزن آنها به طور متوسط 2¼ پوند است.
گزینه های غذایی آنها شامل ماهی، تخم ریزی، پوشش گیاهی است، اما آنها بی مهرگان آبزی را می دهند.
7. اسکاپ بزرگ (آیتیا ماریلا)
Scaup بزرگتر از Scaup کوچکتر است و یک نوار سبک در نزدیکی بالهای خود دارد. طول آنها به حدود 18 و نیم اینچ می رسد و حدود دو پوند وزن دارند.
این نژاد را می‌توان بیشتر در مسیرهای پروازی ساحلی یافت، اما در همه مسیرهای پروازی نیز می‌شود. آنها در سواحل کارولینای جنوبی پیدا می شوند، اما فقط در زمستان سال. زیستگاه محیطی آنها دریاچه ها، ورودی ها و خلیج ها است. با این حال، در زمستان، آنها در زیستگاه های دریایی مستقر می شوند.
از نظر غذایی، آنها با توجه به فصلی که در آن زمان در آن زمان هستند و آنچه در آن است، رژیم غذایی کاملاً متنوعی می خورانند.
8. اردک هارلکین (Histrionicus Histrionicus)
اردک هارلکین یک اردک آبی براق و تخته سنگی است که دارای نوارها و لکه های سفید است. طول آنها به طور متوسط به 17 اینچ و وزن آنها حدود 1½ پوند می رسد.
این نژاد را می توان از شمال نیوجرسی و سانفرانسیسکو یافت. با این، آنها در کارولینای جنوبی نادر هستند و کمی در مورد عادات غذایی آنها وجود دارد.
9. مرگانسر کلاهدار (Lophodytes Cucullatus)
مرگانسر کلاهدار دارای یک الگوی سیاه و سفید برجسته و یک تاج اغراق‌آمیز است. طول آنها به طور متوسط 18 اینچ و وزن آنها حدود 1½ پوند است.
در تمام مسیرهای پروازی یافت می‌شوند، بیشتر در کارولینای جنوبی در طول زمستان یافت می‌شوند، برخی از آنها در تمام طول سال اینجا اقامت دارند. آنها تاالاب‌های جنگلی را می‌دهند، اما در ماه‌های زمستانی، به سمت آب‌های شیرین کم‌عمق می‌روند.
غذا برای این اردک‌ها از ماهی گرفته شده تا حشرات آبزی به عنوان رژیم غذایی متوسط آنها متفاوت است.
10. اردک دم دراز (Clanguta Hyemalis)
اردک دم دراز یک اردک دریایی است که ظاهری باریک و پرهای روشن دارد. آنها همچنین دارای پرهای دم بسیار بلند هستند، بنابراین باید به راحتی قابل تشخیص باشند. طول آنها به طور متوسط 20 و نیم اینچ و وزن آنها حدود دو پوند است.
این نژاد در همه مسیرهای پروازی یافت می شود اما چیزهایی در ساحل دیده می شوند. ایجادآنها دیده شده اند، اما این نژاد در فصل زمستان در کارولینای جنوبی بسیار نادر است. آنها در دریاچه های بزرگ آب شیرین در طول زمستان و تالاب های زیر قطبی در تابستان می شوند.
غذای اصلی آنها از انواع حیوانات است، اما همه چیز بر اساس مکان است که آنها هستند و آنچه می توانند پیدا کنند.
11. مرگانسر سینه قرمز (Mergus Serrator)
مرگانسر سینه قرمز یک اردک بزرگ است که دارای سر سبز و نوک قرمزی بلند و نازک است. طول آنها به طور متوسط 23 اینچ و وزن آنها حدود 2 پوند و نیم است.
آنها در مسیر پروازی اقیانوس اطلس شمالی یافت می شوند، اما می توانند به هر چهار راه سرازیر شوند. آنها معمولا زمستان را در سواحل کارولینای جنوبی می گذرانند. این نژاد در تالابهای شور، تازه یا آب شور تابستان می‌گذراند اما زمستان را در خلیج‌های منزوی می‌گذراند.
اردک مو قرمز به دلیل سر گرد و قرمزش به درستی نامگذاری شده است. همچنین یک اسکناس آبی دارد که نوک آن مشکی است. این نژاد که به طول حدود 20 اینچ رشد می کند، به طور متوسط حدود 2 پوند و نیم وزن دارد.
موهای قرمز از یک ساحل به ساحل دیگر می‌شوند و بیشتر در مسیر پرواز ساحلی پیدا می‌شوند. آنها برای فصل زمستان وارد کارولینای جنوبی می شوند. زیستگاه ها در ماه های تابستان و اکوسیستم های ساحلی کم ارتفاع در زمستان های بلند و سخت است.
آنها در طول فصل تولید مثل سبزیجات و غده های گیاهان آبزی می خورند اما دانه ها را نیز می خورند. در طول زمستان، آنها به خوردن غذای نرم تنان و گیاهان آب شور معروف هستند.
13. اردک یقه حلقه ای (آیتیا کولاریس)
اردک حلقه‌های بسیار شبیه به اردک‌هایی است که قبلاً در اینجا فهرست شده بود. با این حال، آنها بال های تیره ای دارند که با اردک های اسکاپ متفاوت است. طول آنها به طور متوسط 17 اینچ و وزن آنها تقریباً 2½ پوند است.
این نژاد را می توان در هر چهار مسیر پروازی یافت، اما به جای آن بیشتر در مسیر پروازی سی سی پی و مرکزی دیده می شود. با این حال، آنها خوشحال هستند که در فصل زمستان به کارولینای جنوبی می روند. آنها تالاب ها را در طول فصل تابستان دوست دارند و در زمستان دارند، باتلاق ها و سایر مناطق آب شیرین سرازیر می شوند.
آنها می دهند غده ها، بی مهرگان آبزی و دانه های گیاهی را میل کنند. در طول فصل تولید مثل، آنها می توانند مصرف غذای حیوانی خود را افزایش دهند.
14. رودی داک (Oxyura Jamaicensis)
اردی داک دارای گردن کلفت و بدنی فشرده است. همچنین دارای گونه‌های سفید، منقار آبی روشن و دمی است که در برخی مواقع عمودی ایستاده است. طول متوسط این نژاد به 15 و نیم اینچ و وزن آن در حدود 1 اینچ پوند است.
در هر پروازی یافت می شوند، خاص در اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام پیدا می شوند. با این حال، آنها کارولینای جنوبی را در زمستان سال خانه خود دارند. سیستم‌های مردابی بزرگ را هنگام تولید مثل و خلیج‌های ساحلی تازه و شور در بقیه سال‌ها می‌دهند، می‌توانند در مرداب‌ها بمانند.
این نژادی حشرات آبزی و امثال آن رامی خورد، آنها هر از چند گاهی از گیاهان و دانه ها میخورند.
15. اسکوتر سواری سواری (Melanitta Perspicillata)
طول موج سواری به طور متوسط 19 و نیم اینچ و وزن آن حدود دو پوند است. این نژاد را می‌توان در همه مسیرهای پروازی یافت، اما معمولاً در سواحل و زمستان کارولینای جنوبی نیز می‌گردند.
زیستگاه‌های آنها دریاچه‌های کم‌عمق در طول فصل تولید مثل و آب‌های دریایی کم‌عمق برای انتظار زمستان سال است.
غذا برای Surf Scoter بیشتر شامل نرم تنان در فصل زمستان و بی مهرگان آبزی در ماه های تابستان است. آنها همچنین وقتی تخم‌های شاه ماهی را پیدا می‌کنند، غذا میخورند.
16. اسکوتر بالدار سفید (ملانیتا دگلاندی)
اسکاتر بالدار سفید آخرین اردک موجود در انواع اردک های ما در کارولینای جنوبی است. این نژاد یکی از سنگین ترین و بزرگ ترین نژادهای اردک موجود است. طول آنها به طور متوسط به 21 و نیم اینچ می رسد و وزن آنها حدود 3.5 پوند است.
این نژاد در ساحل یافت می شود اما می توان آن را در هر چهار مسیر پرواز یافت. همچنین در فصل زمستان در سواحل کارولینای جنوبی پیدا می شود. در تابستان، آنها دوست دارند در حوضچه های آب شیرین زندگی می کنند و در زمستان، خلیج ها و سواحل باز با آب کم عمق در دسترسی به می دهند.
اسکاتر بالدار سفید گهگاه ماهی و گیاهان آبزی می خورد اما می دهد با حشرات و نرم تنان دریایی غذا بخورد.
بنابراین، اکنون، اگر در یک روز خوب زمستانی در طول ساحل قدم می‌زنید، می‌توانید این اردک‌ها را به دوستان و خانواده خود معرفی کنید و در همان زمان بدانید در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید.