تشخیص بیماری فون ویلبراند در سگ شما

علل

برای پرورش دهندگان مهم است که این وضعیت ژنتیکی را غربالگری کنند تا مطمئن شوند که هیچ توله سگی به شدت آسیب دیده تولید نمی کند. در برخی از افراد، بسیاری از نژادها وجود دارند که در معرض خطر قرار می گیرند که از این بیماری به طور کلی مشکل است. با این، با زاد و ولد نکردن دو سگ حال، می توان از ابتلا به بیماری شدید توله سگ جلوگیری کرد.

سگهایی که در محدوده نرمال این پرورش را آزمایش می‌کنند برای برنامه‌های پرورش ایده‌آل هستند و در اکثر نژادها می‌شوند. با این، تعیین می کند که کدام سگ به طور بسیار جزئی تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرد و کدام یک از آنها اصلاً تحت تأثیر قرار نمی گیرند، می توانند بشوند. بنابراین، توله های تولید شده باید تحت نظر قرار گیرند تا مطمئن شویم که آزمایش های اصلی برای والدین ما دقیق است.

به مرور زمان، تولید توله‌های بدون پیری منجر به حذف بیماری از خطوط خونی می‌شود. این امر مستلزم کمی کار و آزمایش توسط پرورش دهندگان است. با این حال، لازم است تا این بیماری بسیارشایع

از بین برود

از آنجایی که این یک بیماری است، نژادهای بیشتر از سایرین در معرض خطر هستند. دوبرمن پینچر بیشتر به این بیماری مبتلا می شود، اما آنها فقط از مشکلات جزئی این بیماری رنج می برند. تصور می شود که تا 70٪ از کل دوبرمن تحت تأثیر این بیماری قرار دارند.

انواع

چند نوع از این بیماری وجود دارد. در که همه آنها به روش های مشابهی روی سگ تأثیر می گذارند و دقیقاً علائم مشابهی دارند، آن را تا حد زیادی به نوعی بیماری سگ شما دارد.

• نوع 1 شامل کم پرورش است، اما ساختار طبیعی دارد. بنابراین، عملکرد عادی دارد. فقط به اندازه سگ های معمولی وجود ندارد. شدت بالینی برای این نوع بسته در خون سگ تولید است.
• نوع 2 شامل کم و همچنین مشکلات ساختاری است. این باعث ایجاد یک بیماری شدید در تمام سگ های مبتلا می شود. اشتباه، فقط اشاره گرهای مو کوتاه آلمانی و اشاره گرهای مو سیمی آلمانی بر این بیماری قرار دارند.
• نوع 3 شامل این است که معمولاً هیچ یک از تولیدکنندگان vWF را ندارد. مواردی که ممکن است ایجاد شود، باعث ایجاد مشکلات شدید می شود. Chesapeake Bay Retrievers، Dutch Kooiker، Scottish Terrier و Shetland Sheepdogs تحت تأثیر این نوع بیماری قرار دارند.

علائم

علائم این بیماری این است که سگ نمی تواند درست شود. جزء، این خود را به طرق مختلف نشان می دهد. سگها همیشه فوراً تشخیص داده نمی‌شوند، به‌ویژه اگر با چیزی که باعث تروما می‌شود درگیر نشوند. گاهی اوقات، این سگها تا زمانی که نیاز به جراحی ندارند، تشخیص داده نمی شود، در این مرحله دامپزشک متوجه ناتوانی آنها می شود.

علائم می تواند خفیف یا شدید باشند. گاهی اوقات، اگر سگ به سرعت درمان نشود، می تواند منجر به مرگ شود. یک سگ ممکن است این ویژگی را بدون هیچ گونه مشکلی ممکن باشد، ممکن است بعداً ظاهر شود. (این یکی از دلایلی است که تولیدمثل ممکن است دشوا باشدر باشد. یکی از والدین می تواند در حالی که هنوز حامل این بیماری است، آزمایش کاملاً خوب انجام دهد.)

سگهای مبتلا به انواع شدید این بیماری ممکن است به‌طوری که از دهان، مجاری بیماری، مجاری عفونت و دستگاه گوارشی ایجاد کنند. کنترل نشده ممکن است الفپس از جراحی و در حین آن نیز اتفاق بیفتد. کارهای ساده ای مانند دندان درآوردن و برداشتن پنجه شبنم می تواند باعث ایجاد شدید شود.

عفونت‌ها ممکن است باعث بدتر شدن و همچنین برخی داروها و اختلالات شوند. مهم است که این موارد را به سرعت بررسی کنید تا مطمئن شوید که مشکل تشدید نشده است.

گاهی اوقات سگ‌ها پس از جراحی معمولی، مانند عقیم‌سازی یا عقیم‌سازی، وجود یا کبودی بیش از حدی که دارند. علائم ممکن است تنها پس از یکی از این جراحی ها مشاهده می شوند.

تشخیص

این بیماری را می توان از طریق آزمایش خون که میزان فاکتور فون ویلبراند در خون را اندازه گیری می کند، تشخیص داد. اگر کم باشد، احتمالاً این مشکل ژنتیکی را دارد.

اما این آزمایش ممکن است کمی گران باشد. به همین دلیل، دامپزشکان مرکز غربالگری مخاط باکال را ابتدا در مطب خود انجام می دهند. اگر سگ در طول این آزمایش بیش از حد داشته باشد، ممکن است این آزمایش را داشته باشد و احتمالاً آزمایشات آزمایشات بیشتر را پیشنهاد خواهد کرد.

اگر علائم برای اولین بار در طول جراحی یا مشاهده انجام می شود، دامپزشک ممکن است از این آزمایش آزمایش کند، زیرا ممکن است واضح باشد که دارای vWD باشد.

حتی اگر سگ ساده ای را پشت سر گذاشته باشد و به خوبی بهبود یافته باشد، لزوماً به این معنی نیست که این اختلال رانداشته باشد. برخی از سگ ها تا زمانی که خیلی بزرگتر می شوند علائمی از خود نشان نمی دهند. بنابراین، حتی اگر آزمایش آنها منفی باشد، لزوماً به این معنی نیست که آنها این بیماری ژنتیکی را ندارند. این امر می‌تواند پرورش دهد بسیار پیچیده است، زیرا سگ‌هایی که هیچ علامتی نمی‌تواند حامل یکی از ژن‌ها باشد.

برخی از دامپزشکان گری را برای نژادهایی که غربال از این بیماری هستند توصیه می کنند. با این حال، دیگران آن را توصیه نمی کنند، زیرا لزوماً دقیق نیست.

همانطور که قبلاً گفتیم، سگ‌ها ممکن است بعداً علائمی را نشان دهند. با این گفته، سگ هایی که این بیماری را قبل از انجام عمل جراحی می تواند مهم تشخیص دهد.

درمان

اگر سگی شرایط اضطراری را تجربه می‌کند، استفاده از تزریق توصیه می‌شود. پلاسمای منجمد تازه ممکن است برای تثبیت سگ در حال استفاده شود. گاهی اوقات، اهداکننده ممکن است با دارویی که برای افزایش فاکتور ویلبراند در سگ طراحی شده است، درمان شود. این داروها ممکن است برای سگ های مبتلا به این بیماری نیز مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، نتایج متفاوت است.

استفاده طولانی مدت از این دارو توصیه نمی شود، زیرا هیچ مطالعه ای در مورد استفاده طولانی مدت و عوارض جانبی آن انجام نشده است. علاوه بر این، دارو گران است. دامپزشک شما گزینه های درمانی احتمالی را مورد بحث قرار می دهد و در صورت وجود گزینه های کمی، ممکن است این داروها را پیشنهاد کند.

افکار نهایی

این مشکل جدی لخته شدن قابل کنترل است، اما اگر به موقع درمان نشود، می تواند جدی باشد. این مشکل بسته به اینکه سگ چگونه تحت تأثیر قرار می گیرد، می تواند جزئی و بسیار جدی باشد. فوق العاده رایج است. در واقع یکی از شایع ترین بیماری های ژنتیکی در سگ ها است.

این اختلال باعث ایجاد زیاد می شود. این بدیهی است که وقتی سگ‌ها مجروح می‌شوند یا مجبور به جراحی می‌شوند، می‌توانند مشکل ساز شوند. هیچ درمانی وجود ندارد، اما می توان آن را مدیریت کرد.

برای مقالات بیشتر در مورد شرایطی که ممکن است تجربه کند، ببینید:

• آرتریت در سگ: علائم و مراقبت
• درک ترومبوسیتوپاتی در سگ ها
• کم کاری تیروئید در سگ ها: علائم و درمان

ویدیوهای بسیار جالب و خنده دار از صحنه های جالبی که اکثرا به طور اتفاقی از حیوانات خانگی ضبط شده اند. شما با دیدن این ویدیو ها عاشق این حیوانات به خصوص سگ و گربه می شوید:

ویدیوی اول:

ویدیوی دوم :

 

ویدیوی سوم:

 

ویدیوی چهارم: