چرا بزها به سر می زنند؟ چه چیزی می خواهم بدانی!

اگرچه تماشای بزهایی که سرشان را به هم می کوبند ممکن است وحشیانه و عجیب به نظر برسد، ضربه زدن به سر یک فعالیت غیرعادی نیست. بزهای جوانتر به عنوان راهی برای بازی کردن و رهاسازی انرژی فروخورده به ضربه سر می زنند. وقتی بزرگان به سر می زنند، سعی می کنند تسلط پیدا کنند، استرس را از بینند یا برای رقیب دیگری هشدار ارسال کنند. بزها چه آزادانه در طبیعت پرسه بزنند و چه محصور در شمشیربازی، سلسله مراتبی ایجاد می کند که غالب ترین نرها را در بالاترین مقام های رهبری قرار می دهد.

ساخته شده برای Headbutting

بر خلاف پستاندارانی که پس از ترک مادرشان به تنهایی شکار می‌کنند و علوفه می‌جویند، می‌توانند رهبری پیروی کنند که آنها را در مقابل خطر نگاه دارند و از گروه محافظت می‌کنند. ضربه زدن به سر در DNA یک بز تعبیه شده است و جمجمه حیوان طوری طراحی شده است که نیرویی 60 برابر قویتر از جمجمه انسان جذب کند.

هر جانور مهره‌داری دارای مفاصل کوچکی به نام بخیه‌ها بین صفحات استخوانی جمجمه است که شبیه خطوط مواج ریز است. بخیه های بز و گوسفند پیچیده تر از سایر حیوانات است و دقیقاً کشف کرده اند که مفاصل به ضربه وارد شده به جمجمه از ضربه سر کمک می کند. وقتی یک بز به دیگری ضربه می زند، ضربه به طور یکنواخت در سراسر جمجمه پخش می شود و به آن آسیب نمی رساند. با این حال، جمجمه بز تخریب ناپذیر نیست و بزها در هنگام استرس یا بیماری سر خود را زخمی کرده و سر خود را به نرده های فولادی می کوبند.

آیا ضربه زدن به سر یک رفتار عادی است؟

ضربه سر یک روش زندگی برای بزها است، اما اگر شدید با ضربه زدن به گله خود متوجه شوید، باید این رفتار را برای محافظت از حیوانات تعیین کنید. ساختار ساختار جمجمه بز به گونه ای طراحی شده است که مورد سوء استفاده قرار گیرد، ضربات مکر سر با بزهای شاخدار می تواند باعث سوراخ شدن پوست و شکستگی شود. اگر بزی که زمانی آرام و سریع به نظر می رسد شروع به ضربه زدن به گله یا حمله به عاشیاء جاندار کند، منشا رفتار جدید می تواند یکی از این عوامل مرتبط باشد.

ازدحام بیش از حد

بزها حیوانات مشترکی هستند که در یک گروه احساس امنیت بیشتر می‌کنند، اما به اتاق زیاد چرایدن و اقامت کردن. وقتی منابع چرا کم می‌شوند و می‌خواهند می‌توانند برای غذا با هم رقابت کنند، با ضربه زدن سر شروع به رها کردن تجاوزات خود می‌کنند. بزها ماشین‌هایی می‌خورند که می‌توانند در کوتاه‌مدت یک زمین چمن‌زار را صاف کنند، اما وقتی شرایط زندگی تنگ است، راحت است. ارائه فضای بیشتر به بزها برای چرا کردن می تواند به کوبیدن بیش از حد سر پایان دهد.

استرس

بزها نیز مانند انسان‌ها هستند، زمانی که احساس ناراحتی می‌کنند یا می‌کنند، استرس را تجربه می‌کنند. اگر یک شکارچی در نزدیکی کمین باشد، بزها می توانند بیش از حد استرس داشته باشند و تنش را با ضربه سر رها کنند. زمانی که گله را منشا ناراحتی آنها مشخص کرد و راه حلی پیدا کرد، می توانید آنها را آرا کنیدمدد. به عنوان مثال، اگر یک روباه باعث ناراحتی می شود، می توانید حیوان را شکار کنید یا آن را به دام بیندازید و به حفاظتگاه طبیعت ببرید.

خستگی

ضربه زدن سر برای بزها استرس را می دهد، اما برخی از حیوانات زمانی که از نظر ذهنی حرکت نمی کنند، بیشتر سرشانه می زنند. اگر مزارع چرا برهنه باشند و بز احساس کند از گله جدا شده است، حیوان ممکن است سعی کند چیز دیگری را بکند تا وقتی که خود را اشغال کند. یا اشیاء دیگر می کنند. تغذیه خوب بزها و معاشرت با دیگران در گله می تواند از کج خلقی و بی حوصلگی جلوگیری کند.

بیماری

چرا بزها به سر انسان ضربه می زنند؟

چگونه ضربه سر را کاهش دهید؟

وقتی شما صاحب بز هستید، باید خود را با رفتار عادی تلقی آشنا کنید. بزها گاهی اوقات با ضربه سر بخار را از بین ببرند، اما شما باید از خانواده محافظت کنید و گله خود را برای جلوگیری از رفتار بیش از حد از انجام دهید. یک بز پرخاشگر می تواند صدمات قابل توجهی به یک بزرگ یا کودک خردسال وارد کند. ضربه های سر به اندازه کافی قوی است، اما شما همچنین باید نگران آسیب آن باشید.

ایزوله کردن بزهای رفتار راه ایده آل برای کاهش ضربه سر است. در طول فصل جفت گیری، بزهای نر جزئی باید از هم جدا شوند تا هنگام دعوا بر سر ماده ها صدمات به حداقل برسد. وقتی رفتار یک بز سرکش آرام شد، می‌توان آن را دوباره به گله بازگردانید.

بزهها چه رفتارهای عجیبی از خود نشان می دهند؟

اگرچه مدیریت گله بز به کار سخت و پشتکار زیادی نیاز دارد، بعید است که گروه دیگری از حیوانات مزرعه را سرگرم کننده و عجیب بیابید. ضربه سر یکی از بسیاری از رفتارهای عجیب و غریب است که بزها نشان می دهند، اما برخی از این ویژگی های شخصیتی در انواع مختلف بز شایع تر هستند.

فریاد

فریاد یک بز جوان با گریه نوزاد انسان مقایسه می شود. صدای جیغ بلند می تواند خلع سلاح به نظر برسد، اما این یک اتفاق طبیعی است که با افزایش سن حیوانات کمتر می شود. بزها جیغ می زنند وقتی آماده خوردن، ترسیده، هیجان زده و بی حوصله هستند. مواردی که معمولاً به هر دلیلی گریه می کنند، و در حالی که برخی از آنها به طرز باورنکردنی بلند هستند، برخی دیگر فریادهای رعد و برق کمتری منتشر می کنند. اگر گله شما در سحر سیر شود، احتمالاً درست قبل از طلوع خورشید برای صبحانه گریه آنها را می بینید.

سقوط

سندرم بز غش معمولاً گونه‌های بز نیست، اما اگر می‌توانید داشته باشید، متوجه می‌شوید که حیوان در حالی که پاهایش مستقیم به بالا می‌چسبد، می‌افتد. ممکن است که به آن بزهای غش کننده تنسی نیز گفته می شود، زمانی که خطر را احساس می کنند، می شوند. این واکنش مبارزه یا گریز، رفلکسی است که باعث می‌شود ماهیچه‌های حیوانات به طور موقت به طور موقت آزاد شوند. بز برای چند ثانیه به پشت دراز می کشد و مات و مبهوت به نظر می رسد، اما بز هرگز هوشیاری را از دست نمی دهد و به زودی، پشتش روی پاهایش علف می بلعد.

نوشیدن بیماری

وقتی بیماری مزرعه خود را می‌نوشند، معمولاً نشانه‌ای از تغذیه است. اگر حیوانات به خوبی تغذیه و مراقبت شوند، با نوشیدنی متوسل نخواهند شد. با این حال، بزهای کوهی وحشی بیماری شور انسان را به دست آورده اند. قبل از اینکه پیاده‌گردی و فعالیت‌های رایانه‌ای رایج در فضای باز بود، منابع دیگری از نمک پیدا می‌کردند، اما هنوز که انسان را در منطقه راحت می‌کند، آن را می‌نوشند زیرا راحت است.

نتیجه گیری

ضربه زدن به سر و سایر رفتارهای خاص به فرد بزها، حیوانات را برای داشتن و بزرگ کردن سرگرم کننده می کنند. وقتی گله دارید، انتظار دارید که هر چند وقت یک بار ضربه ای به سر بزنید، اما وقتی متوجه شدید که دفعات و شدت حملات در افزایش است، باید از گله های موجود را محافظت کنید. بابازرسی های مکر دامپزشک، یک رژیم غذایی سالم، و نادیده گان دلسوز، بزها می تواند زندگی پربار و سالمی داشته باشد.

• در اینجا چیزهای جالبی در مورد بزه ها وجود دارد: چگونه بزها با همکاری و انسان محبت نشان می دهند؟ (7 نشانه برای جستجو)

ویدیوهای بسیار جالب و خنده دار از صحنه های جالبی که اکثرا به طور اتفاقی از حیوانات خانگی ضبط شده اند. شما با دیدن این ویدیو ها عاشق این حیوانات به خصوص سگ و گربه می شوید:

ویدیوی اول:

ویدیوی دوم :

 

ویدیوی سوم:

 

ویدیوی چهارم: